تنظیم فاصله کاليبراسيون

چکيده

تنظیم فاصله کالیبراسیون : دستور‌العمل‌هاي گوناگوني براي تعيين دوره‌هاي فراخوان كاليبراسيونوجود دارد. متأسفانه بسياري از اين دستورالعمل‌ها پيچيده و سخت مي‌باشند. در اين مقاله سعی شده يک روش ساده براي آزمايشگاه‌ها با سوابق كاليبراسيون محدود ارائه شود. اين روش را مي‌توان به آساني متناسب با اهداف قابليت اطمينان برنامه اندازه‌شناسي آزمايشگاه اصلاح نمود.

آزمايشگاه‌هاي كاليبراسيون و مشتريانشان، هر دو در ايجاد و تنظيم فاصله كاليبراسيون ذينفع هستند. در نتيجه، هر دو يك منفعت معلوم در انتخاب يك ابزار مؤثر براي ايجاد فواصل زماني بهينه دارند. اين مقاله روشی بسط داده شده از تحليل سابقه كاليبراسيون را شرح مي‌هد. تحليل سوابق مربوط به دو متغير ساده شرايط (در تلرانس يا خارج از آن) نتايج و درجه شرايط خارج از تلرانس ( بيش از يك برابرتلرانس، بيش از دو برابرتلرانس و بيش از سه برابر تلرانس و…) مي‌باشد. وقتي كه اين دو متغير بصورت سوابق تحليل و ارزيابي شوند، فاكتورهاي مهمي را نشان مي‌دهند. كه مي توان دوره‌هاي كاليبراسيون را در يك الگوريتم مطابق الزامات خاص يك برنامه اندازه شناسي مشخص تنظيم نمود.

مقدمه

روش ارائه شده در اين مقاله تغيير و تبديلي از الگوريتم هاي بيان شده در NCSL RP-1است. اين مقاله انتخاب تنظیم فاصله کالیبراسیون و عملکرد اين الگوريتم نسبت به نتايج مشاهده شده، و نسبت به الگوريتم هاي RP- 1 را شرح خواهد داد.
آزمايشگاه هاي کاليبراسيون بطور كلي تحت هدايت الزامات مشتري و استاندارد‌  ISO/IEC 17025 مي‌باشند. و اينها منابع بيروني و الزامات تعيين كننده چگونه كار كردن آزمايشگاه‌ها هستند.

برنامه‌هاي كيفيت براي تضمين پيروي آزمايشگاه از الزامات قابل اجرا، انجام مي‌شوند. فراخوان دوره‌هاي كاليبراسيون موضوعي است كه هم براي خدمات دهندگان كاليبراسيون، و هم براي خدمات‌گيرندگان كاليبراسيون بسيار مهم است. اغلب فواصل كاليبراسيون بر مبنای توصيه سازنده تجهيز تعيين مي‌شود و يا يك سازمان بزرگتر براساس نمونه برداري اندازه‌گيري و تجهيزات، فواصلي را پيشنهاد مي‌كند. اما ، آيا استفاده از اين روشها مي‌تواند يك استفاده بسيار مؤثر ازمنابع بيروني باشد؟

الزامات و استانداردهای فاصله کالیبراسیون

هر وقت يك تجهيز به منظور كاليبراسيون از سرويس‌دهي خارج مي‌شود، نتيجه اين وقفه بايد در منافع آن ديده شود. اگر تجهيزي به مدت طولاني مابين كاليبراسيون‌ها در سرويس‌دهي باشد، احتمال دارد كه از كاليبره خارج شود و هزينه اين خارج از تلرانس بودن ممكن است بسيار زياد وحتي غير قابل جبران باشد. البته همانطوري كه دوره‌هاي كاليبراسيون مهم مي‌باشد، چگونگي استفاده از تجهيز و فرآيند كاليبراسيون آن نيز بسيار مهم مي‌باشد.  استاندارد‌ها الزاماتي را براي فواصل كاليبراسيون بيان نموده اند، كه به سه مورد اشاره خواهد شد.

استاندارد ANSI/NCSL Z 540

تجهيزات آزمون و اندازه‌گيري نيازمند كاليبراسيون بايد در فواصل زماني معين و نگهداري شده، براي تضمين قابليت اطمينان قابل قبول، كاليبره و تصديق شوند.که قابليت اطمينان، احتمال در تلرانس ماندن تجهيز در طول فاصله كاليبراسيون  تعريف مي‌شود.

استاندارد  MIL-STD -45662A

تجهيزات آزمون و اندازه‌گيري و استانداردهاي اندازه‌گيري بايد در فواصل زماني معين و نگهداري شده، براي تضمين قابليت اطمينان قابل قبول، كاليبره و تصديق شوند که قابليت اطمينان، احتمال در تلرانس ماندن تجهيز در طول فاصله كاليبراسيون  تعريف مي‌شود. پيمانكار بايد فواصل كاليبراسيون را كوتاه‌تر يا مي‌تواند طولاني تر نمايد، وقتي كه نتايج كاليبراسيون‌هاي قبلي نشان دهند چنين عملي براي برقرار داشتن قابليت اطمينان قابل قبول، مناسب است.

پيمانكار بايد سيستم فراخوان را براي فراخوان اجباري تجهيزات و استاندارد‌ها ايجاد كند. تا كاليبراسيون‌هاي متوالي و بموقع تضمين شود، و به موجب آن بايد ممنوعيت استفاده از تجهيزات موعد گذشته را ايجاد كند.

استاندارد  ISO/IEC 17025:2005

هرگاه عملي باشد،كليه تجهيزات تحت كنترل آزمايشگاه كه به كاليبراسيون نياز داشته باشند بايد برچسبگذاري، كدگذاري، يا به نحوي ديگر مشخص شوند تا وضعيت كاليبراسيون آنها از تاريخ آخرين باري که كاليبره شده‌اند، و تاريخ كاليبراسيو ن مجدد يا معيارهاي انقضاي آخرين كاليبراسيون معلوم باشد.
گواهينامه كاليبراسيون (يا برچسب كاليبراسيون ) نبايد شامل هيچ گونه توصيه‌اي در مورد فواصل زماني كاليبراسيون‌ها باشد. مگر اينكه در اين زمينه با مشتري توافق شده باشد. اين الزام ممكن است به موجب مقررات قانوني لغو شود.
همچنين بسياری از سازمانهاي كيفي الزامات مشخصي راجع به تعيين فواصل كاليبراسيون دارند. آنها بعضي مواقع ممكن است حداقل‌ها و حداكثرهاي مشخصي تنظيم كنند. همچنين ممكن است اهداف يا معيارهايي راجع به كاربرد قابليت اطمينان تنظيم كنند. قابليت اطمينان نسبت تجهيزات در تلرانس به كل تجهيزات كاليبره شده مي‌باشد. بنابراين همچنان كه فواصل كاليبراسيون كوتاه مي‌شوند، به علت در صد بالاتري از نتايج كاليبراسيون در تلرانس، قابليت اطمينان بايد افزايش يابد.

تجهيزات اندازه‌گيری و کاليبراسيون

چندين سؤال درباره فواصل كاليبراسيون وجود دارد كه بايد به آنها پاسخ داد. چه اقلامي نيازمند كاليبراسيون هستند؟ الزامات تجهيزات و دستگاه‌هاي منحصربفرد چيست؟ تجهيز به چه دليل استفاده مي‌شود؟ چه چيزهايي الزامات ايمني هستند؟ چرا ممكن است تجهيزي را نخواهيم كاليبره كنيم؟ با پاسخ به اين سؤالات مشخص مي‌شود، چه تجهيزاتي نيازمند يا بدون نياز به كاليبراسيون هستند و چه نوع فاصله كاليبراسيون نياز است.

الزامات تجهيزات خاص

الزامات تجهيزات خاص نشان خواهد داد كه بعضي وقتها فاصله كاليبراسيون بايد كوتاه شود، يا حتي وقتي كه ريسك مربوط به شرايط خارج از كاليبراسون زياد باشد، كاليبراسيون قبل از استفاده الزامي مي‌شود.

بعضي از تجهيزات فقط بعنوان نشان دهنده استفاده مي‌شوند كه معمولا اشاره به عدم نياز به كاليبراسيون دارد. وقتي يك تجهيز در شرايط نامطلوب استفاده مي‌شود، فواصل كاليبراسيون كوتاه در دستور قرار مي‌گيرد. در كاربردهاي بحراني ايمني، براي تعيين يك فاصله كاليبراسيون توجه ويژه اي نياز است، كه به كاهش احتمال صدمه جاني به كاركنان يا خرابي تجهيز و دارائي ها كمك خواهد كرد.

نياز به كاليبراسيون

گاهي مشتريان كاليبراسيون ممكن است درخواست كنند كه يك تجهيز از فراخوان كاليبراسيون حذف شود، و در وضعيت «بدون نياز به كاليبراسيون» قرار گيرد. پاسخ مناسب به اين سؤالات بايد نشان دهد كه اگر نتايج داده‌ها براي نتايج توليدات مهم هستند. يعني ايمني يا خرابي تجهيز، كاليبراسيون بايد الزامي شود.

در RP-1 مواردي بيان شده كه مشخص مي‌كند چه نوع از تجهيزات به كاليبراسيون دوره اي نياز ندارند كه عبارت است از:

• تجهيز اندازه گيري نمي‌كند و يا خروجي معلومي ندارد
• تجهيز بعنوان وسيله انتقال كاربرد دارد و از مقدار اندازه گيري يا خروجي آن بطور صريح استفاده نمي‌شود.
• تجهيز اجزاء سيستم كاليبره شده يا متعلقات آن است.
• تجهيزخراب ايمن است و در محدوده كارايي مشخص كار مي‌كند وخرابي آن براي استفاده كننده آشكار است.
• تجهيز اندازه‌گيري كرده يا خروجي معلومي را ايجاد مي‌كند. كه مقدار آن بوسيله يك ميتر يا گيج كاليبره شده در مدت استفاده نشان داده مي‌شود.
• اندازه‌گيري‌هاي تجهيز تنها براي نشان دادن شرايط كاري استفاده مي‌شوند نه براي بيان مقادير عددي.
• بعد از يك دوره عمر كوتاه قابليت اطمينان اندازه‌گيري تجهيز در يك سطح قابل قبول ثابت مانده است.
• استاندارد‌هاي اصلي مانند مكانيكي-كوانتمي

روش‌های تنظیم فاصله کالیبراسیون

فواصل كاليبراسيون براي رسيدن به يك قابليت اطمينان در پايان دوره مشخص ايجاد مي‌شوند. همانطوريكه قابليت اطمينان از سوابق كاليبراسيون، كتاب سازنده و استفاده تجهيز تعيين مي‌شود. هدف قابليت اطمينان را مي‌توان بصورت داخلي يا بوسيله يك سازمان بزرگتر مانند مشتري يا حتي يك كارخانه تعيين كرد. پيشتر قابليت اطمينان بعنوان احتمال ماندن تجهيز در تلرانس در مدت فاصله كاليبراسيون تعريف شد. اين به استفاده‌كننده كمك مي‌كند در يك دوره زماني معين با سطح اطمينان معين به اندازه‌گيري تجهيزات، در يك تلرانس مشخص يا باند عدم‌قطعيت اطمينان داشته باشد. دوره زماني همان فاصله بين كاليبراسيون‌ها است. كاليبراسيون در يك فاصله معين، اندازه گيري‌هاي انجام شده با يك تجهيز معلوم را تضمين مي‌كند، و تجهيز در فاصله بين كاليبراسيون ها در تلرانس خواهد بود. اهداف قابليت اطمينان بسياري از سازمانها با تنظيم فواصل كاليبراسيون معين مي‌شود.

دوره هاي فراخوان كاليبراسيون

دوره هاي فراخوان كاليبراسيون از طريق توصيه هاي سازنده، بازنگري مهندسي داخلي، بازنگري مهندسي خارجي و الزامات مشتري ايجاد مي‌شوند. هر چهار روش بايد به انواع تحليل مهندسي تكيه داشته باشند. يعني تحليل و اهداف مراكز مختلف مورد بررسي قرار گيرد.

كارخانه هاي سازنده نمونه‌هاي خيلي بزرگي از تمامي طراحي مهندسي دارند، كه مي‌توانند توصيه هاي مناسبي در مورد دوره‌هاي كاليبراسيون داشته باشند. آنها مراجع بسيار خوبي براي ايجاد دوره هاي فراخوان كاليبراسيون محسوب مي‌شوند. بهرحال، از آنجائيكه سازندگان يك چنين داده نمونه بزرگي دارند، حدود تجهيزات نامناسب و تجهيزات مناسب بوجود مي‌آيد. (بترتيب اقلامي كه بكلي در ميانگين داده قرار نمي گيرند، و اقلامي كه در محدوده پيش‌بيني سازنده هستند). بنابراين بسياري از سازمانها عملكرد تجهيز را بازنگري مي‌كنند. و دوره هاي فراخوان كاليبراسيون را با توجه به توصيه سازنده تجهيز ايجاد مي‌كنند. اين ممكن است در يك مبناي داخلي براي يك سازمان خاص، يا در يك مقياس بزرگتر براي يك سازمان چند مكاني انجام شود.

بازنگري مهندسي داخلي

وقتي كه بازنگري مهندسي داخلي داده بزرگ و مناسبي براي ايجاد فواصل كاليبراسيون نداشته باشد، يك مشكل بالقوه ممكن است وجود داشته باشد. اما، چون تحليل براي يك مشتري يا آزمايشگاه خاص است، اين نوع تحليل را مي‌توان براي برآورد اهداف و الزامات داخلي منحصربفرد مناسب ساخت. يعني عملكرد تجهيز براي يك استفاده كنند خاص مورد بررسي قرار گيرد. چرا اين مهم است؟ يك استفاده كننده خاص، شرايط محيطي داخلي و استفاده مشخصي دارد كه در كارايي تجهيزش مؤثر خواهد بود.

كاهش ريسك

در هر دوره فراخوان كاليبراسيون ريسك‌هاي مسلمي ذاتا وجود دارد. هدف كاليبراسيون دوره‌اي كاهش ريسك است. يك دوره فراخوان مناسب، ريسك مربوط به استفاده از استاندارد اندازه‌گيري خارج از تلرانس را كاهش مي‌دهد. وقتي دوره‌هاي كاليبراسيون كوتاه هستند، احتمال كمي وجود دارد كه تجهيز مشتري با استانداردي كه خارج از تلرانس است كاليبره شود. زياني كه با فواصل كاليبراسيون كوتاه وجود دارد، احتمال آن است كه تعداد كاليبراسيون بيش از حد شده و بودجه بسيار زيادي صرف نگهداري قابليت اطمينان بالا شود. اما فواصل كاليبراسيون طولاني، ريسك بزرگتری را نتيجه مي‌دهند. و آن استفاده از يك استاندارد كاليبراسيون خارج از‌ تلرانس مي‌باشد. اصولاً عدم‌قطعيت گزارش شده مربوط به زمان آزمون است. همچنانكه پيرو كاليبراسيون زمان مي‌گذرد، عدم‌قطعيت استاندارد نيز تابع مقدار گذشت زمان است. يعني با گذشت زمان باند عدم‌قطعيت افزايش مي‌يابد.

فرض علمي

از لحاظ فرض علمي، فاصله كاليبراسيون بايد با تحليل عدم قطعيت اندازه گيري يك استاندارد كه شامل رانش با زمان است، تعيين شود. وقتي كه عدم‌قطعيت به نقطه غير قابل قبول بزرگ مي‌رسد، كاليبراسيون دوباره بايد انجام شود. متأسفانه در بسياري از حالات اين غيرعملي است. براي ايجاد و تنظيم فواصل كاليبراسيون با هدف تعين فاصله كاليبراسيون بهينه، مي‌توان يك رويكرد سيستماتيك داشت. اطلاعات موجود در اكثر آزمايشگاه‌هاي كاليبراسيون اين امكان را فراهم مي‌كند، تا سوابق و عملكرد گذشته يك استاندارد اندازه‌گيري تحليل و فاصله كاليبراسيون جديدي تعيين شود.

محاسبه تنظیم فاصله كاليبراسيون

تنظیم فاصله کالیبراسیون – روشهاي مختلفي براي محاسبه فواصل كاليبراسيون در RP-1 توضيح داده شده است. بعضي از اين روشها بسيار پيچيده هستند. شايد ساده‌ترين روش انجام شدني روش واكنشي باشد. اين روش به كاليبراسيون هاي اخير واكنش نشان مي دهد. اگركاليبراسيون در تلرانس باشد فاصله كاليبراسيون افزايش مي‌يابد. و اگر خارج از تلرانس باشد كاهش مي‌يابد. روشي كه در اين مقاله توضيح داده خواهد شد، اين تكنيك را در چند گام با بررسي سه سابقه كاليبراسيون پيشين، و درجه هر شرايط خارج از تلرانس بكار مي‌گيرد. اگر آزمايشگاه يك سيستم پايگاه داده اي در مديريت كاليبراسيون داشته باشد، استفاده از آن فرآيند مورد نياز براي ايجاد چنين سيستمي را آسان مي كند. سيستم پايگاه داده‌اي آزمايشگاه براي دستيابي به نتايج كاليبراسيون قبلي( در يا خارج از تلرانس) استفاده مي‌شود. و در نتيجه زمان تعيين فاصله كاليبراسيون كاهش مي‌يابد.

الگوريتم

بازنگري سابقه كاليبراسيون تجهيز تا اندازه‌اي عملكرد تجهيز در آينده چطور ممكن است باشد را آشكار مي‌کند. اگر كاليبراسيون ثبت شده يك سابقه ماندگاري در تلرانس را نشان دهد، مي توان فرض كرد كه تجهيز به احتمال زياد در تلرانس خواهد ماند. برعكس اگر تجهيز عملكرد ضعيفي داشته باشد، امكان احتمال بيشتري به خارج از تلرانس شدن وجود دارد. اما، اگر تنظيمي انجام شود، تجهيز با احتمال بيشتري بايد در تلرانس بماند.

بنابراين الگوريتمی كه توسعه داده خواهد شد، فواصل كاليبراسيون را بر مبناي شرايط دريافت شده دركاليبراسيون همراه با وزن دهي آنها محاسبه مي‌كند. آخرين كاليبراسيون بالاترين وزن را دارد و دو كاليبراسيون قبلي هر كدام وزنهاي كمتري دارند. الگوريتم نمونه به شرح زير است:

فرمول تحلیل فاصله کالیبراسیون :

(NI = CI × (W1 × X + W2 × Y + W3 × Z

كه:

NI = فاصله محاسبه شده جديد
CI = فاصله كاليبراسيون قبلي
W1 = وزن براي آخرين كاليبراسيون
W2 = وزن براي كاليبراسيون يکی قبل از آخر
W3 = وزن براي كاليبراسيون دو تا قبل از آخر
X = ضرب كننده براي شرايط بدست آمده در آخرين كاليبراسيون
Y = ضرب كننده براي شرايط بدست آمده در كاليبراسيون يکی قبل از آخر
Z = ضرب كننده براي شرايط بدست آمده در كاليبراسيون دو تا قبل از آخر
ضرب كننده ها براي تنظيم كردن فاصله كاليبراسيون مطلوب، بوسيله آزمايشگاه انتخاب مي‌شوند. هر ضرب‌كننده را مي توان براي مطابقت با برآمد قابليت اطمينان مورد نظر تغيير داد.

ضرب‌كننده‌ها :

در اين نمونه ضرب‌كننده‌ها بصورت زير مي‌باشد:

• تجهيز در تلرانس است، A=1
• تجهيز خارج از تلرانس است، کمتر از يك برابر باند تلرانس، B=0.8
• تجهيز خارج از تلرانس است، بين يك تا دو برابر باند تلرانس، C=0.6
• تجهيز خارج از تلرانس است، بين دو تا چهار برابر باند تلرانس، D=0.4
• تجهيز خارج از تلرانس است، بيش از جهار برابر باند تلرانس، E=0.3

تنظیم فاصله کالیبراسیون – وزن‌ها براي تنظيم كردن فاصله كاليبراسيون مطلوب، بوسيله آزمايشگاه انتخاب مي‌شوند. هر وزن را مي‌توان براي مطابقت با برآمد قابليت اطمينان مورد نظر تغيير داد. در اين نمونه وزن‌ها بصورت زير مي‌باشد:

• وزن برای آخرين کاليبراسيون، W1=0.8
• وزن برای کاليبراسيون قبلی، W2=0.4
• وزن برای کاليبراسيون قبلی، W3=0.1

اين اعداد فقط بعنوان نمونه آورده شده اند و هر آزمايشگاه بايد براي مطابقت با قابليت اطمينان مورد نيازش آنها را تغيير دهد. مزاياي چنيين سيستمي بعنوان مثال، آسان بودن محاسبات و نياز به سابقه كاليبراسيون محدود براي دستيابي به اعداد معتبر است. اين الگوريتم عملاً استفاده شده و نتايج زير بدست آمده است:

جدول نمونه نتايج محاسبه فاصله کاليبراسيون

نتايج در يك آزمايشگاه نوعي بايد نشان دهد كه بيش از اين مدت زمان تجهيزات در يک تلرانس مطلوب يا مورد نياز نخواهند ماند. اين داده را مي‌توان بعنوان ابزار مديريتي براي كمك در توجيه تجهيزات جايگزين بكار برد. همچنين، با زمان، يك صرفه‌جويي در هزينه نيز بايد با افزايش فواصل كاليبراسيون بدست آورده شود.

اجرای الگوريتم تنظیم فاصله کالیبراسیون

تقريباً تمامي سازمانها از يك نوع پايگاه داده‌اي نگهداري كاليبراسيون استفاده مي‌كنند. با يك برنامه نويسي ساده در پايگاه داده‌اي مي‌توان از اين الگوريتم، براي تنظيم اتوماتيك فواصل كاليبراسيون استفاده كرد. پايگاه داده بايد ثبتي از داده در يا خارج از تلرانس بودن را نگهدارد. و قابليت پيدا كردن درجه خارج از تلرانس بودن نتايج را نيز داشته باشد. پايگاه داده بايد فيلدهاي قابل دسترسي براي نشان دادن شرايط دريافت تجهيز در هر سه كاليبراسيون گذشته را داشته باشد. کدها براي نشان دادن شرايط دريافت استفاده مي شوند. کدهاي استفاده شده در نمونه بالا (A, B, C, D, E) براي نشان دادن شرايط كاليبراسيون دريافتي كفايت مي كنند.

داده ها:

وقتي داده كافي در دسترس است، يعني  سه مورد در اين نمونه، كاركنان آزمايشگاه  مي‌توانند الگوريتم را در داده مربوط به خودشان براي تضمين مناسب بودن آن با الزامات سيستم كيفيت ارزيابي كنند. در هر كاليبراسيون يك فاصله پيشنهادي تعيين خواهد شد. فرآيند بازنگري مهندسي تعيين مي كند كه آيا فاصله مناست هست يا نه. مشاهدات نتايج در طولاني مدت نشان خواهد داد، كه آيا اهداف قابليت اطمينان برآورد مي‌شود. و اگر پالايشهاي مجدد براي ضرايب الگوريتم نياز شده بايد انجام شود. بمحض پياده سازي يك الگوريتم فاصله كاليبراسيون، براي اجتناب از تغيير دوره كاليبراسيوني كه نياز به تنظيم ندارد، بايد مراقبت ويژه اي بشود.

مثال:

تجهيزات مطمئن ممكن است به دوره حداكثري نه بيشتر از X ماه نياز شود داشته باشند. مسئله بالقوه ديگر ممكن است در تجهيزات با عملكرد ضعيف رخ دهد. يك تجهيز با سابقه كاليبراسيون ضعيف، اگر همواره چك شود، به دوره هاي كاليبراسيون كوتاه مدت كاهشي ادامه خواهد داد تا سرانجام به صفر نزديك شود. بايد توجه داشت براي تضمين آنكه دوره هاي كاليبراسيون بيشتر از حداقل دوره مجاز كاهش نيابند. هچنين، از يك دوره كاليبراسيون مجاز حداكثر افزايش نيابند، محدوديت حداقلي و حداكثري دوره‌هاي كاليبراسيون را مي‌توان به آساني با استفاده از نرم افزار مديريت آزمايشگاه كاليبراسيون و پايگاه داده‌اي بدست آورد. هر سازمان بايد الزاماتي در اين مورد داشته باشد كه نشاندهنده الزامات خاص مربوط به ايجاد فواصل كاليبراسيون و اينكه محدوديتهايش چه هستند، باشد.

اين الگوريتم به آساني با يك پايگاه داده اي مديريت آزمايشگاه كاليبراسيون، كه از فيلد هاي سوابق براي شرايط « خارج از تلرانس » يا « در تلرانس » همراه با درجه هر شرايط خارج از تلرانس استفاده مي‌كند، پياده سازي  مي‌شود.

اشكال  الکوریتم تنظیم فاصله کالیبراسیون:

تنها اشكال براي اين الگوريتم آنست كه در بسياري از موارد، داده ورودي بايد درجه خارج از تلرانس را نشان دهد. اين اشكال را مي‌توان با وارد كردن نتايج كاليبراسيون بطور كامل در پايگاه داده، يا از طريق ثبت شرايط خارج از تلرانس مشخص در پايگاه داده رفع نمود. در هر حالت احتمال ورود خطا به پايگاه‌داده وجود دارد. و بايد براي تضمين درستي داده وارد شده در پايگاه‌داده‌اي بازنگري مناسبي انجام شود. البته بزرگترين مزيت سرعت و منابع لازم است. كه با كاهش داده‌اي در حقيقت فواصل كاليبراسيون جديد تعيين مي‌شود.

خلاصه تحلیل تنظیم فاصله کالیبراسیون:

در هر سازماني فاصله كاليبراسيون تجهيزات براي سيستم مديريت كاليبراسيون امري حياتي است. براي ايجاد و تنظيم فواصل كاليبراسيون در هر فرآيندی بايد نتايج نگهداري و بطور معيني استدلال شود. نتايج كاليبراسيون دوره‌هاي فراخوان كاليبراسيون يكي از سه نتيجه فاصله كاليبراسيون خيلي كوتاه، خيلي طولاني يا درست و منصفانه را خواهد داشت. آنهايی كه خيلي كوتاه هستند، کاليبراسيون بيش از حد تجهيزات را نتيجه مي‌دهند.

آنهايي كه خيلي طولاني هستند، شرايط خارج از تلرانس را نتيجه مي دهند و نقض مسئله قابليت رديابی. تعيين يا شناسايي يك فاصله كاليبراسيون ايده‌آل يك منفعت بزرگ براي سازمان‌ها است. روش ساده‌اي براي تعيين فواصل كاليبراسيون وجود ندارد. اما، آنچه كه در اين مقاله بيان شده، متدولوژي يا روش‌شناسي را ممكن است ساده كرده باشد. برنامه‌ريزي مناسب، فواصل كاليبراسيوني را نتيجه خواهد داد كه نيازهاي منحصربفرد سيستم مديريت كاليبراسيون را برآورد خواهد كرد. اين براي استفاده كنندگان نهايي بواسطه سطوح مناسب قابليت‌اطمينان و براي مديريت بواسطه استفاده مؤثر از منابع، منفعت خواهد داشت.